Een organisatie als de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) krijgt géén subsidie van de overheid en is afhankelijk van donateurs. Deze worden bij de KNRM ‘Redder aan de Wal’ genoemd. Trouwe donateurs worden jaarlijks door de KNRM in het zonnetje gezet. Afgelopen zaterdag werden op KNRM station Marken vijf trouwe Redders aan de Wal met een insigne onderscheiden.
Trouwe donateurs
November is van oudsher de maand om op de reddingsstations de trouwe donateurs te ontvangen, omdat de KNRM op 11 november haar oprichting in 1824 vierde en afgelopen vrijdag 198 jaar oud is geworden. Sindsdien bestaat de KNRM dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie.
Om 10.30 uur werden de trouwe donateurs, welke de KNRM met meer als vijftig jaar geldelijk steunen, ontvangen in het KNRM boothuis aan de haven van Marken. De meeste genodigden kwamen met een partner of ander familielid.
De ochtend begon met een woord van welkom door de voorzitter van de plaatselijke commissie van station Marken, mevrouw Marian van der Weele. Na het welkomstwoord hield Dirk-Jan van Geemen, Coördinator Opleiden en Oefenen van station Marken, een presentatie over de organisatie KNRM. Van het ontstaan in 1824 tot heden en welke soort reddingboten heeft de KNRM. Ook aan het ontstaan van het reddingstation op Marken in 1987 werd aandacht besteed.
Na de presentatie was het tijd om de trouwe donateurs te eren. Deze kregen uit handen van Marian van der Weele, een insigne opgespeld, dit als dank voor de lange periode van donateurschap. De heer Lourens kreeg een zilveren speld voor 50 jaar donateurschap. De heer Broere, de heer Kruyswijk, de heer Peereboom en de heer Van der Feltz kregen een gouden speld voor 60 jaar ´Redder aan de Wal´. Samen goed voor 290 donateursjaren. Alle personen kregen niet alleen een speld, maar ook een persoonlijke bedankbrief, het boek “Wie goed doet…”, een boek over onder andere waarom heten reddingboten zoals ze heten en een KNRM puzzel van 1000 stukjes.
Aansluitend werd er een vaartocht gemaakt met de reddingboten ‘Frans Verkade’ en ‘Hendrik Jacob’. Door de aanwezigheid van een heerlijk november zonnetje, was de temperatuur op de Gouwzee dragelijk. Opvallend was dat, ondanks de hoge leeftijd van enkele aanwezigen, niemand dit wilde missen en dus voeren alle genodigden mee. Zichtbaar genoten de trouwe donateurs van het meevaren. Hierna keerde iedereen terug naar het boothuis, waar onder het genot van een hapje en een drankje werd nagepraat over de vaartocht.