Afgelopen week was ik twee dagen op de jaarlijkse conferentie van het NGB (Nederlands Genootschap van Burgemeesters) en kregen wij interessante lezingen over hoe we de samenleving kunnen verbinden. Hans Boutellier legde uit hoe in de afgelopen decennia onze gezamenlijke waarden zijn vervaagd. Waar we die waarden tientallen jaren geleden baseerden langs de zuilen van de geloofsovertuiging, zijn dat nu de netwerken van inzichten en persoonlijke overtuigingen waar soms de eigen emotie overheerst. Die emotie kan snel worden gevoed en bevestigd in onze telefoon, op de sociale media. De hele wereld in je hand, de telefoon, en dan ... wat kan ik dan toevoegen is de vraag, waarop baseer je dan je individuele rol aan onze samenleving? Hoe word ik dan nog gehoord en gezien als het allemaal al in die telefoon te vinden is. Uitvergroten van tegenstellingen, vijandschap jegens anders denkenden of tegen een overheid die je dreigt te beperken kan dan zomaar gebeuren om je mening kracht bij te zetten.
Wat kunnen we doen? Nooit normaal gaan vinden als onze waarden en normen geschonden worden. Het politieke debat inzetten om tegenstellingen te overbruggen en te kanaliseren langs het benoemen van onze democratische waarden. En, altijd het gesprek aangaan uit nieuwsgierigheid naar de motieven en waarden van de ander. Dát kunnen we doen in Waterland nu het internationale klimaat zo onrustig is en we als gemeenten zo hard pleiten bij ons kabinet voor meer geld. We houden ons vast aan de mooie en goede dingen die we om ons heen zien gebeuren en waar we ons voor inzetten! Mocht u van gedachten willen wisselen:
Hartelijke groet,
Marian van der Weele
